بدانیم چگونه اضطراب را به خنده تبدیل كنیم

هنر زندگی این است كه :

خنده پدیده ای زیبا و دل چسب است كه در اغلب موارد برای ابراز شادمانی و لذت بكار می رود و توانایی ای است كه در بین موجودات فقط انسان دارای آن است.ما با توانایی خندیدن به دنیا می آئیم و بدون هیچ آموزشی از همان آغاز تولد می توانیم لبخند بزنیم.

از دیدگاه روان شناسی خنده واكنشی است كه به منظور تخلیه هیجانات به كار می رود. در واقع از طریق خندیدن انرژی ذخیره شده ناشی از شرایط مختلف مثل كنترل محیط، كنترل ذهن فرد، حوادث زندگی و... از ذهن و بدن تخلیه می شود و به همین علت معمولاً پس از مدتی خندیدن احساس آرامش زیادی به فرد دست می دهد.

خنده از جنبه های مختلف بر سلامت جسم و روان تأثیر می گذارد كه به برخی موارد آن اشاره می شود.

تحقیقات علمی نشان داده است در حالی كه افسردگی به سیستم ایمنی بدن در برابر بیماریها آسیب می رساند خنده از طریق كاهش كورتیزول، افزایش هموگلوبین، افزایش فعالیت سلولهای كاهنده درد و افزایش سیتوكنین این سیستم را تقویت می كند.

علاوه بر آن، خنده به دلیل تأثیرمثبت بر سیستم تنفس، گوارش، گردش خون، قلب و عروق و سیستم عصبی نقش قابل توجهی در پیشگیری و درمان بیماریهای مربوطه دارد.

وقتی شخصی می خندد وجودش را احساساتی مثل آسودگی، گرما، كلیت، رهایی و سرحالی در برمی گیرد و اینها همان احساساتی هستند كه در بردارنده مفهوم كلی سلامت می باشند.

خنده یكی از مهمترین ورزشهاست هیچ ورزشی مثل خنده نمی تواند اغلب عضلات بدن را به جنبش درآورد. یك دقیقه خندیدن برابر است با چهل مرتبه نفس عمیق كشیدن. همچنین روزانه 15 دقیقه خندیدن بخش زیادی از منافع حاصل از پیاده روی صبحگاهی را در بردارد.

خنده با كاهش و زدودن احساسات منفی نقش مهمی در پیشگیری از حملات قلبی داشته و نوعی ماساژ قوی برای قلب است.

افرادی كه زیاد می خندند كمتر در معرض ابتلا به اختلالات گوارشی، سوء هاضمه و یبوست قرار می گیرند. از سویی خنده از طریق افزایش سلولهای كشنده درد، نقش مهمی در مبارزه با سرطان دارد.

بدن ما بطور طبیعی مجهز به موادشیمیایی ضد دردی است كه در صورت لزوم برای تخفیف درد از مغز آزاد می شوند و آندورفین نام دارند. خندیدن باعث افزایش ترشح این مواد می شود.

اشتغال ذهنی و اضطراب از موانع مهم یادگیری هستند. خندیدن در ابتدای مطالعه باعث ایجاد آرامش فكری شده و فرآیند یادگیری را تسهیل می نماید.

آران واتس

منبع:

پویش، شماره 31، مركز مشاوره دانشگاه علوم پزشكی تهران.