معيارهاى انتخاب دوست

معيارهاي انتخاب دوست، حفظ آن و نوع روابط با او در رواياتي از اميرالمومنين علي عليه السلام از كتاب غررالحكم و نهج البلاغه:

1 - از دوستت ايمن مباش تا اين كه او را بيازمايى و بسيار با احتياط با دشمنت‏ برخورد كن .

2 - دورانديش كسى است كه دوست نيك را برگزيند، زيرا كه فرد به دوستش سنجيده مى‏شود .

3 - براى خدا دوست ‏بداركسى را كه براى اصلاح دين با تو نبرد مى‏كند و تو را يقين نيك و درست مى‏آموزد .

 4 - دوستت را گرامى دار و از دشمنت درگذر تا فضل و مردانگى براى تو مسلم گردد .

5- لغزش دوستت را ببخش تا دشمنت تو را پاك پندارد .

6 - هركس با مردم گذشت وجوانمردى داشته باشد ازدوستى آنان برخوردار گردد .

 7 - دوستت را با نيكى و خوش رفتارى سرزنش كن و بدى‏ها و زشتى‏هاى او را با بخشش و هديه دفع كن و ازخود دور ساز .

8 - هركس در راه رضاى خدا (با ديگرى) همنشينى كند ، همنشينى با او نيك و گرامى و دوستيش پايدار است .

 9 - برادرى و دوستى با نيكان مغتنم است و همچنين دورى گزيدن از همنشينى با بدان و بدكاران .

 10 - با خردمندان هم صحبت ‏باش، با دانشمندان همنشينى كن و برهواى نفس پيروزشو تا رفيق گروه برتر و بالاتر شوى .

 11 - همنشينى با دوست عاقل، روح را زنده مى‏كند .

12 - هركه دوستيش با تو در راه خدا نيست از او بترس، زيرا كه دوستيش پست و همنشينى با وى زشت است .

 13 - دوستى دنيا زدگان به كمترين چيزى كه پيدا شود و پيش آيد از بين مى‏رود . 14

 - آنان كه براى يارى خدا با هم برادرى مى‏كنند دوستى شان براى پايدارى سبب آن دوستى، پاينده و پايدار است .

 15 - دوستى دين داران با يكديگر ديرقطع مى‏شود و دوام و ثباتش دايمى است .

16 - دوست هركس عقل اوست .

 17 - پيوند دوستى را با برادران دينى خود محكم سازيد كه آنان ذخاير دنيا و آخرت هستند . مگر نشنيده‏ايد كه خداوند در قرآن شريف به تاثر گمراهان در قيامت اشاره كرده كه مى‏گويند: (در روز سخت) نه شفيعى داريم، نه دوستى كه در كارمان همت گمارد .

 18 - با دوستان همراهى كردن، دوستى را پايدار مى‏دارد .

 19 - هركه را دوست مى‏داريد در راه خدا و براى او، دوست‏ بداريد و هركس را دشمن مى‏داريد در راه خدا و براى او، دشمن بداريد .

20 - اگر با شمشيرم بر بينى (فرق - دماغ) مؤمن بزنم تا مرا دشمن بدارد، دشمن نخواهد شد و اگر همه دنيا را درگلوى منافق بريزم تا مرا دوست‏ بدارد، دوست نخواهد داشت و اين حقيقتى است كه بر زبان پيامبر امى (ص) جاري شده كه فرمود: �اى على! هيچ مؤمنى تو را دشمن نمى‏دارد و هيچ منافقى تو را دوست نخواهد داشت .�

21 - دو كس درمورد من هلاك خواهند شد: دوست غلو كننده و دشمن سرسخت .

 22 � سودمند ترين گنج ها، دوستى دلهاست .

23 - دوستى با تلخي و جدال نشايد .

24 - هركس دوستت دارد، (تو را از بدى) نهى كند و كسى كه دشمنت دارد فريبت دهد .

25 - دوستى مقام و رياست، انسان را از دوستى به پروردگار باز دارد .

 26 - كسى كه مرا دوست دارد در هنگام مرگ مرا به گونه‏اى مى‏يابد كه دوست مى‏دارد، و كسى كه مرا دشمن دارد در آن هنگام به گونه‏اى مرا خواهد يافت كه ناخوشايندش مى‏باشد .

27- اموالتان را متوجه كسى سازيد كه دلهايتان او را دوست دارد .

 28 - كسى كه ازخدا بترسد مردم او را دوست دارند .

 29- كسى را كه به خاطراصلاح دين با تو مبارزه مى‏كند و تو را يقين نيكو مى‏آموزد براى خدا دوست ‏بدار .

 30 - برحذر باش از دوستى با دشمنان خدا، و خالص نمودن دوستى براى غيردوستان خدا، چرا كه هر گروهى را دوست داشته باشيد با آنان محشور خواهيد شد .

31 � زبان، بيان كننده مراتب دوستى است، اما ظاهرحال، حاكى از محبت دل است .

32 - شايسته ترين فرد براى دوستى، كسى است كه سودش براى تو و زيانش براى دشمن تو باشد .

 3۳� در دوست داشتن، زياده روى مكن .

34 - محبت قلبى ، با دوستى محكم گردد .

 35 - سه چيز موجب محبت دلهاست: دين دارى، فروتنى و بخشندگى .

 36 - سه چيز محبت آور است: خوش خلقى، رفاقت نيكو و تواضع .

37 - چشم دوست، ازديدن عيبهاى دوست نابينا، و گوشش از شنيدن بديهايش ناشنواست .

38 - از دست دادن دوستان، غربت و تنهايى است .

39 - كسى كه چيزى را دوست ‏بدارد همواره به ياد او سخن گويد .

 40 - آن كه ما اهل بيت را دوست ‏بدارد بايد پوششى از بلا را مهيا سازد (يعنى آماده پذيرفتن بلاها از سوى مخالفين ما باشد