اگر در اثر بلا، گناهان ما نمايان و آشكار مى شد، مانند اين آقايان ما هم گرد هم مى نشستيم و با هم درباره ى علاج رسوايى حاصل از ناحيه ى معاصى و گناهان خود، با هم فكر مى كرديم،خصوصا اگر از پيشانى هر شخص مشخص مى شد كه چه كارهايى در زمان نزديك يا دور انجام داده است.

آن وقت نامه ى عمل هر كدام از ما معلوم مى شد. شخصى مى گفت: در پشت بام خانه، نگاهم به زن ها افتاد، بعد نزد آقايى رفتم، تا مرا ديد فرمود: چه جواب مى دهند كسانى كه به پشت بام مى روند و به زن هاى مردم نگاه مى كنند؟

 در روايت است كه: �لَوْ تَكاشَفْتُمْ، ما تَدافَنْتُمْ.�اگر باطن همديگر را به عيان مى ديديد، يكديگر را دفن نمى كرديد(1)چرا معاصى را كوچك مى شماريم؟ لابد به دليل اين كه طالب كمالات هستيم و از معاصى فارغ گشته ايم! كار به جايى رسيده كه حتى گناهان كبيره و حتى سَبْعِ موبقات ^{( 2 )} را كوچك مى شماريم. آيا اگر انسان واسطه در قتل نفس شود، قتل نفس نيست؟! از گناهان كبيره نيست؟!

1.  بحارالانوار، ج 74، ص 385؛ ارشاد القلوب، ج 1، ص 24؛ امالى صدوق، ص 446؛ شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 5، ص 147؛ عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 53.

2.هفت گناه كبيره ى بسيار مهّم. ر.ك: اصول كافى، ج 2، ص 277؛ وسائل الشيعة، ج 15، ص 322، 325، 326 و...