ولادت حضرت مهدي صاحب الزمان _ امام زمان _ ( علیه السلام ) در شب جمعه ، نيمه شعبان سال 255 يا 256 هجري قمری بود. پس از اينكه دو قرن و اندي از هجرت پيامبر ( صل الله علیه و آله ) گذشت ، و امامت به امام دهم حضرت هادي ( علیه السلام ) و امام يازدهم حضرت عسكري ( علیه السلام ) رسيد ، كم كم در بين فرمانروايان و دستگاه حكومت جبار ، نگراني هايي پديد آمد . علت آن اخبار و احاديثي بود كه در آنها نقل شده بود : از امام حسن عسكري ( علیه السلام ) فرزندي تولد خواهد يافت كه تخت و كاخ جباران و ستمگران را واژگون خواهد كرد و عدل و داد را جانشين ظلم و ستم ستمگران خواهد نمود . در احاديثي كه بخصوص از پيغمبر ( صل الله علیه و آله ) رسيده بود ، اين مطلب زياد گفته شده و به گوش زمامداران رسيده بود. در اين زمان يعني هنگام تولد حضرت مهدي ( علیه السلام ) ، معتصم عباسي ، هشتمين خليفه عباسي ، كه حكومتش از سال 218 هجري آغاز شد ، سامرا ، شهر نوساخته را مركز حكومت عباسي قرار داد. اين انديشه - كه ظهور مصلحي پايه هاي حكومت ستمكاران را متزلزل مي نمايد و بايد از تولد نوزادان جلوگيري كرد ، و حتي مادران بيگناه را كشت ، و يا قابله هايي را پنهاني به خانه ها فرستاد تا از زنان باردار خبر دهند - در تاريخ نظايري دارد . در زمان حضرت ابراهيم ( علیه السلام ) نمرود چنين كرد . در زمان حضرت موسي ( علیه السلام ) فرعون نيز به همين روش عمل نمود . ولي خدا نخواست . همواره ستمگران مي خواهند مشعل حق را خاموش كنند ، غافل از آنكه ، خداوند نور خود را تمام و كامل مي كند ، اگر چه كافران و ستمگران نخواهند در مورد نوزاد مبارك قدم حضرت امام حسن عسكري ( علیه السلام ) نيز داستان تاريخ به گونه اي شگفت انگيز و معجزه آسا تكرار شد .امام دهم بيست سال - در شهر سامرا - تحت نظر و مراقبت بود ، و سپس امام يازدهم ( علیه السلام ) نيز در آنجا زير نظر و نگهباني حكومت به سر مي برد به هنگامي كه ولادت ، اين اختر تابناك ، حضرت مهدي ( علیه السلام ) ، نزديك گشت ، و خطر او در نظر جباران قوت گرفت ، در صدد بر آمدند تا از پديد آمدن اين نوزاد جلوگيري كنند ، و اگر پديد آمد و بدين جهان پاي نهاد ، او را از ميان بردارند. بدين علت بود كه چگونگي احوال مهدي (امام زمان عج) ، دوران حمل و سپس تولد او ، همه و همه ، از مردم نهان داشته مي شد ، جز چند تن معدود از نزديكان ، يا شاگردان و اصحاب خاص امام حسن عسكري ( علیه السلام ) كسي او را نمي ديد . آنان نيز مهدي (امام زمان عج) را گاه بگاه مي ديدند ، نه هميشه و به صورت عادي

منبع .مرکز فرهنگی صاحب الزمان (عج)