(مرد اعرابی و امام حسین (ع

                                            بهتر ز تو ارباب شه خوبتری نیست

میرزا خلیل طبیب اهل کربلا و ساکن این شهر بلا به مدت پنجاه سال بود که نماز 

صبحش را در حرم با صفای سلطان کربلا اقامه می کرد ؛ وی در یکی از شبهای جمعه

 که در حرم بیتوته کرده بود نزدیک به اذان صبح به خواب رفته و در رویایی شیرین ، یک 

جوان اعرابی ( اعرابی = دهاتی ) را مشاهده می کند که بعد از ورود به حرم به ضریح

 مقدس عرض ادب کرد و گفت : السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین در این لحظه میرزا

 مشاهده می کند که شش گوشه ی حرم شکافته شده و نوری از ضریح به بیرون

 ساطع شده و فرمود : السلام علیکم و رحمة الله و برکاته و سپس وجود مطهر

 امام حسین (ع) جوان را در آغوش گرفته و مورد نوازش و مرحمت قرار می دهد. 

میرزا با صدای اذان صبح حرم از این خلصه ی شیرین و شگفت انگیز به خود آمده 

و متحیر که تعبیر این رویای صادقه چه بوده نگاهش به درب حرم افتاده و مشاهده

 می کند که همان جوان وارد صحن حرم شد و سلام داد و سپس وارد حرم شد.

بعد از ورود آن جوان به داخل حرم ، میرزا موفق به مشاهده ی باقی ماجرا نمی گردد 

تا اینکه بعد از خروج جوان اعرابی از داخل حرم سریعا خود را به او رسانده و ماجرای

 حادث شده را تعریف و حکمت و تعبیر آن رویای رمز آلود را از آن جوان جویا می گردد.

 جوان اعرابی حکمت آن رویا را اینگونه بیان می کند : پدر و مادری دارم پیر و فرسوده

 که به دلیل عشق و علاقه ی وافر آنان به امام حسین (ع) می بایست در هر شب

 جمعه یکی از آن دو را به دلیل نداشتن مرکب و سوار ، سوار بر دوش خود کرده و

 تا حرم که فاصله ی آن با منزل 10 فرسخ است با پای پیاده حمل نمایم ؛ این هفته

 که نوبت پدرم بود ، مادرم بنای ناسازگاری گذارد که من هم بایستی همراه با پدرت

 رهسپار زیارت ابا عبدالله الحسین گردم ؛ به ایشان گفتم مادر جان این هفته نوبت

 پدر است اما ایشان قبول نکرده و بیان داشت که به دلم گذارده اند که تا هفته ی 

دیگر در قید حیات نیستم لذا باید مرا نیز با خود ببری. از این رو فی الفور پدرم را به 

حرم رسانده و با رجعت به منزل ، مادرم را نیز تا حرم بر دوش خود حمل نمودم ؛

 هنگامی که وارد حرم شدم از آنجایی که به شدت خسته و بی حال بودم وقتی

 به امام حسین (ع) عرض سلام و ادب کردم ،

 ایشان نیز آنگونه که در رویا دیدی جواب مرا دادند . . . . .

    حسین جان ...

           بی امتحان جواب سلام مرا بده

                       رسوا شود این " دل سیاه " اگر امتحان کنی ...

               از تو به خدا دلبــــر محبوبتـــری نیست

                         از من به خــــدا " نوکر معیوبتـــری " نیست